بسم الله الرحمن الرحیم

 

ای نامه ی اسرار الهی که تویی

وی آینه ی جمال شاهی که تویی

 

بیرون زتو نیست آنچه در عالم هست

از خود بطلب هرآنچه خواهی که تویی

 

 

آنگاه که انسان از خواب عرضی بر می خیزد و چشم حقیقت بین

 خویش می گشاید چه می بیند؟  همه ی هستی را عصاره شده در

خود می بیند و او را در خود وخود را در او می یابد و به درک

حقیقت بی زمان نایل می آید.

 

---------------------------------------------------------------

 

در تمام مکاتب معنوی روی این نکته تاکید بسیار شده است که انسان

در خود,  پاسخ تمام سوالاتش را دارد و او در درون خود صاحب تمام

خرد وحکمتی است که برای سعادت بدان نیازمند می باشد.اوخود,کتابی

است که جواب هر سوالی در آن یافت می گردد.

 

در تعالیم عرفای هند به این نکته اشاره شده است که" حقیقت در ابعاد

لطیف و روحانی انسان نهفته است" .

 

لسان الغیب حافظ شیراز می فرماید:

 

"سالها دل طلب جام جم از ما می کرد

                                               

                                           آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد"

 

مولا علی (ع) می فرمایند:"ای انسان هر چه که می خواهی در تو وجود

 دارد درمان درد پیش توست و نمی دانی,همانا تو کتاب روشنی هستی

که هر حرفش  پنهانی را آشکار می سازد. تو گمان می کنی که  جسم

 کوچکی هستی  ولی در تو عالمی بزرگ نهفته است".

 

ادامه دارد(نکات عملی و تمرین)....